Yo y mi chica part 2

vervolg...

Dag 4: we waren aangekomen op de Virgin Islands. Het eerste wat opviel was de mooie natuur. De bergen waren heel groen en de huisjes waren tegen de berg op gebouwd. Overal zag je losse witte huisjes. Nieuw is, nu ik een surfdude als vriendje heb, dat we overal eerst naar de surfshop gaan. Ze hadden supergave zwembroeken dus hebben we er eentje voor Stefan gekocht. Die gaat de blits maken deze zomer! Na een broodje zijn we met een open taxi jeep naar een baaitje gereden. Het was prachtig. We kwamen erachter dat we voor het 1st samen naar het strand waren. En ook voor het eerst samen gingen zwemmen. En dan op zo’n mooie plek! Nu we toch met voor het eerst dingen bezig waren bedachten we ook kunstjes te gaan doen in het water en de radslag de andere kant op te proberen. Was erg gezellig dus. Toen hebben we even samen Nederlandse hits liggen luisteren. Dat had Joery gemist. De dag was heerlijk relaxed en zo om en zoals jullie misschien al wel kunnen raden, waren we voor het eerst samen verbrand.
Terug hoorden we mensen zeuren over het eten op de boot en werden we blij van al het moois dat WIJ wisten te waarderen. We hebben die avond in de eetzaal gegeten. We zaten aan het raam en konden zo de lichtjes van de virgin islands nog zien. Toen we gingen varen zagen we ook nog een heel klein eiland passeren.
Joery moest werken na het eten. Ik heb m’n theetje meegenomen naar de magic show. Dit was ook supergaaf. De ‘normale’ kaarttrucs en de verdwijntrucs werden gedaan. En spectaculair dat het was! Het leuke was dat de magier, goochelaar, Hans Kazan of hoe je zo iemand ook noemt het wilde uitleggen. Hij zei dat mensen dat meestal nog leuker vinden dan de act zelf. Hij deed toen een act voor de 2e keer, maar met z’n rug naar het publiek. Dus de coulissen waren het publiek en wij waren de coulissen. Je ziet dus precies hoe iemand ergens aan de achterkant uitkruipt enzo. En dan bedenk je dat het allemaal wel erg simpel is. Maar dan… heb je het helemaal gevolgd en is de truc klaar en dan komt toch de assistente uit de kooi waar Hans zou moeten zitten en Hans uit de kooi waar zij zou moeten zitten. Super in de maling genomen! Mij in ieder geval!
Toen heb ik op m’n kamer knikkebollend zitten wachten tot Joery klaar was met werken. Hij kwam laaiend binnen. Hij had op zijn kop gekregen dat hij in de eetzaal gezien was in het verkeerde pakje. Zijn manager is echt een zeur. Ze is een mooie oefening om voor zichzelf op te komen zegt Joer, maar t komt niet verkeerd uit dat ze over 2 weken weg gaat. Het was voor Joery best zwaar om rekening met al de regeltjes te houden. Niet omdat hij niet zou willen, maar ze gewoon niet allemaal weet. Echt niet normaal hoeveel regels. Ze zijn streng. We wilden nog een kijkje nemen bij surfing under the stars, maar omdat we moe waren en hij daar ook niet op alle plekjes mocht komen, zijn we maar lekker gaan slapen.

Dag 5: Joery had deze hele dag vrij. Dit had hij verdiend met de good name comments. We waren aangekomen op Sint Maarten. Daar hebben we eerst is even de moeders gebeld. Ze waren allebei erg benieuwd hoe we het samen hadden. Waren gezellige gesprekken op een muurtje in Sint Maarten. Toen zijn we even naar Joery z’n favoriete winkel geweest, Namelijk een supermarkt met veel Nederlandse merken. We kochten een sapje en een chipje voor op strand. Veel later kwamen we erachter dat die zorgvuldig uitgekozen zak chips 8 dollar kostte! De boulevard van Sint Maarten zag er heel gezellig uit. Overal stonden muziektentjes, kraampjes en veel gekleurde terrasjes. Het strand van Sint Maarten kan toch wel een wit strand genoemd worden. Het was echt heel mooi!
We hebben wat souveniertjes gekocht en zijn nog even verrast toen iemand zich opeens in het nederlands in ons gesprek mengde. Dat was wel grappig. Op Puerto Rico heb ik spaans gepraat, Virgin Islands engels en hier nederlands.
Toen hebben we een mooi plekje aan het strand opgezocht. Het was een mooie plek om een soort fotosessies te doen. Joery ging zich uitsloven in het water met de boot op de achtergrond en ik maakte de foto’s. Want hij had mij al op de foto gezet toen ik een palmboom beklom :P
Door het heerlijke weer en de passerende zeilbootjes was het zo’n relaxed dagje dat we begonnen te fantaseren over wat we allemaal nog gingen doen samen haha. En toen zagen we dat er vlak naast ons een legeroefening bezig was. Ze kwamen met bootjes uit zee. Wij vonden de mannen alleen wat te relaxt. Er zat geen tempo in!
Toen was het tijd om weer terug te gaan naar het schip. We namen de watertaxi. Ook dit was een primeur. Wat een mooi vervoersmiddel!
Die dag gingen we voor het eerst samen uit eten. Dat hadden we gewoon echt nog nooit gedaan! En ook nog is chic gekleed, want de tweede formal night was aangebroken. Je had ons moeten zien met z’n tweeën aan een tafeltje. We gingen eten bij een italiaans restaurant op het schip, Portofino, Het voorgerechtje was heerlijk. Jammer dat het een beetje veel was waardoor ik van het hoofdgerecht net 3 happen op kon. We hadden een fles champagne besteld. Ik heb Joery in het spaans leren proosten. Klonk goed! Toe kregen we in chocola gedoopte aardbeien. Toen we uitgegeten en uitgekletst waren gingen we even naar de kamer om wat spulletjes weg te leggen en plan de campagne voor de rest van de avond te maken. Ik liep achter Joery en was lacherig door de champagne. Joery ging steeds pootje over bijna tegen te muur. Al zullen we nooit weten of de champagne bij hem ook aangeslagen was of niet, want mensen gingen de hele dag pootje over door de schommelingen van het schip. Ik vond het in ieder geval lachwekkend.
We besloten nog maar een drankje te gaan doen. Waar wisten we nog niet. Maar toen kwamen we in de vintage een jongen en een meisje tegen, waar Joery bevriend mee was. We zijn met z’n vieren aan de wijn gegaan. Ik moest heel even inkomen in het engels, maar uiteindelijk was het onwijs gezellig.

Dag 6: bij het wakker worden, realiseerden we ons dat we nog maar 2 seadays hadden en dat was het. Joery werkt op seadays van 8 tot 5. Dit was niet zo lekker wakker worden. Maar we besloten het huilen voor de laatste dag te bewaren en gewoon zo veel mogelijk proberen te genieten. Toen Joery aan het werk was ben ik s’ ochtends even naar de gym geweest. Dat klinkt amerikaans! Je staat voor het raam naar de zee te kijken terwijl je oefeningen doet. Echt niet verkeerd zo sporten! Toen ik klaar was ben ik gaan ontbijten en heb ik Joery stiekem ook een bord gebracht. We kwamen er helaas de laatste dag pas achter hoe je breakfast roomservice moet regelen.
In Joery’s pauze hebben we samen geluncht, even gekletst en heeft hij m’n rug ingesmeerd. Want dat lukt me dus echt met geen mogelijkheid zelf. ‘s Middags ben ik begonnen aan mijn missie voor de laatste 2 dagen, namelijk zo bruin mogelijk worden. Dit is een makkie op de Caribbean. Ondertussen werd ik vermaakt met een live band bij het zwembad en de Men’s belly flop contest. Ik kon me er geen voorstelling bij maken toen ze het aankondigden, maar het was echt lachen. 5 mannen moesten om de beurt van een plateautje afspringen en dan vol op hun buik landen in het water. Een harde klap en veel spetters werden gewaardeerd. Wij, het publiek, moesten cijfers geven. Iedereen leefde mee en er werd hard geklapt en gejuicht. Uiteraard won een hele dikke Amerikaanse jongen.
Ik heb me deze dag echt verwend gevoeld. Wat was dat heerlijk genieten. Joery zag me af en toe langslopen. Met een ijsje bijvoorbeeld die je daar zoveel als je wilt met de ijsmachine mag maken. Ook heb ik tijd doorgebracht in een heerlijk heet bubbelbad, die echt boven de zee hangt. Ook hier had ik een missie. Ik wilde ontzettend graag dolfijnen spotten. Maar tevergeefs. De troostprijs was een meeuw die snoeihard het water in schoot en met een spartelend visje in zijn bek boven kwam.
Toen was het tijd voor een potje trefbal. De gasten tegen de crew. Helaas had ik geen schoenen bij me dus kon ik niet mee doen. Al heb ik geen ander meisje mee zien doen, dus misschien maar beter. Joery was ingeroosterd om mee te doen dit keer. Het was echt leuk om te zien. Hij sloofde zich lekker uit met op de handbal geleerde sprongschoten en de presentator moedigde hem hard aan. En natuurlijk won de crew.
Nadat we weer in de eetzaal hadden gegeten was het tijd voor de tweede show. Die heette once upon a time. Het was dus een show over sprookjes. Ik vond het fantastisch! En Joery zat ook aandachtig te kijken. Ze hadden iets zo traditioneels zo origineel weten te brengen. Assepoester ging bijvoorbeeld temet breakdancen op haar bal. J
Daarna ging Joery oefenen want ‘s avonds had hij een optreden met een aantal gasten. Ze waren uitgedaagd door de dansers om mee te doen in een wedstrijd. 1 van de dansers had ze stiekem geholpen met het instuderen van een dansje. Ze deden nsync en Joery zei dat hij Justin Timberlake was. Ik geloof er niks van, maar kan niks bewijzen omdat ik er niet bij was. Dit was met de crew en daarom mocht ik daar niet komen.
Toen hij ging oefenen werd ik naar de quest gestuurd. Dit was super. Ik zat alleen, maar wat ging de tijd snel. Het publiek werd ik groepen gedeeld. Steeds kregen we een opdracht en alles moest zo snel mogelijk. Bijvoorbeeld breng me de grootste en de kleinste man uit je vak. Deze moesten dan samen een sexy dance doen. Dit was echt lachwekkend met al die overdreven Amerikanen. Hele dikke buiken stonden te dansen met uitermate vrouwelijke punkertjes van 1.50. Wat heb ik hier gelachen.
We hadden na het oefenen nog even op de kamer afgesproken. Omdat ik al erg moe was, hadden we afgesproken dat hij ook nog wel een drankje kon doen, omdat ik toch wel in slaap zou vallen.
En ja hoor, hij kwam thuis. Mooi op tijd, want hij moest de volgende dag vroeg werken. Maar met grootse verhalen. Hij vertelde dat hij onterecht tweede was geworden omdat ze zo goed waren en niemand was het er mee eens. En toen sliep hij.